UIt de oude doos: Zin in sleur met jou

Eerder gepubliceerd op Hyves, op 1 juni 2009

In april zijn Ronald en ik naar de meest recente show van Claudia de Breij geweest (Christaan, als je dit leest: SORRY!).
Op zich had ik vooraf niets met Claudia de Breij en verwachtte ik er niet al te veel van. Dat viel dus erg mee. De show vond ik, waar het om het cabaretgedeelte ging, goed. Het muzikale gedeelte vond ik wat moeilijker te pruimen. Teksten waarvan ik me een aantal maal afvroeg wat ze er nu precies mee bedoelde en waarom ze er niet een tekstueel einde aan breijde (leuke woordspeling; wat ben ik toch grappig).

Maar: één nummer sprong er wat mij betreft uit. Het heet “Zin in sleur met jou” en is een onvervalst liefdesnummer. Nu ben ik niet zo van de lovesongs, maar dit vond ik wel erg treffend. Laten we zeggen dat ik er nogal wat in herkende over hoe ik denk over mijn lief en mij..….

En dankzij Youtube kunt u er hier van meegenieten:

Nu wilde het toeval dat La Breij afgelopen maand een CD heeft uitgebracht waarop dit nummer staat. Dus heb ik afgelopen week maar weer eens aangelogd op Bol.com.
Gisteren lag de CD in de bus en even later heb ik hem Ronald als cadeau in zijn handen gedrukt.

Vervolgens hebben we de afgelopen Pinksterdagen erg ons best gedaan de strekking van het nummer in de praktijk te brengen. Die strekking is dat het heerlijk is samen sleur te hebben. Letterlijke tekst: “Samen wakker worden, ergens heen, lekker eten en weer slapen”. Terugblikkend op de afgelopen Pinksterdagen kan ik constateren dat het ons gelukt is. Hierbij een korte samenvatting van ons Pinksterweekend:

Zaterdag:

Samen wakker geworden en de rest van de dag doorgebracht op diverse verjaardagen. Vanaf het eind van de middag samen met de rest van de familie in Berkel de 50e verjaardag van zus Ada gevierd.
Was enorm gezellig! Wel heb ik hier even mijn hierboven zo bezongen relatie op het spel gezet doordat ik er (heb ik vaker last van) impulsief iets uitflapte. Iemand zei heel vriendelijk tegen Ronald en mij dat ze ons een droompaar vond. Waarop ik antwoordde: “Ach, een nachtmerrie is ook een droom”.
Soms kan ik een eindeloze bewondering hebben voor de tolerantie van Ronald…

Zondag:

Vandaag echt de tekst van Claudia in de praktijk gebracht. Rustig opgestaan, naar buiten gekeken en gezien dat het schitterend weer was, en lekker gaan wandelen. Langs de Schie naar Delft.
Onderweg een heel leuke theetuin ontdekt, waar je heerlijk koffie met zelfgebakken appeltaart kunt eten, zittend in een boomgaard. Alles bij elkaar inclusief appeltaart zo’n drie uur onderweg geweest en 10 kilometer gelopen. De rest van de dag doorgebracht in de tuin met een aantal glazen rosé.

Maandag:

Hebt u weleens gehoord van Dopluizen? Ik had er tot vandaag nog nooit van gehoord. Maar ik blijk ze wel te bezitten. En nog wel heel erg veel zelfs. Ze wonen met zijn allen in mijn vorig jaar zo mooi opgeknapte tuin en verwoesten daar mijn taxushaag.
In een dag tijd heb ik heel veel geleerd over dopluizen. Ze hechten zich vast aan je taxusplant en zien er uit als een klein bruin dopje (2 à 3 millimeter groot). Daaronder zitten de larven, die er uit zien als een soort wit pluis. Met elkaar zuigen ze zoveel voeding uit de taxushaag dat deze dood gaat als je niet tijdig ingrijpt.

Nu vonden we de laatste tijd al dat onze taxus er een beetje zielig bij stond. Hij werd ook steeds bruiner en dunner. Vanmorgen toch maar even op internet gaan zoeken en dus geconstateerd dat in de tuin van Huize Van Sliedregt dopluizen wonen.
Dan kun je maar een ding doen: naar het tuincentrum! Niet het meest handige doel op Tweede Pinksterdag. Er was gelukkig op het parkeerterrein nog een plekje vrij voor onze Prius. Om vervolgens wel even later met ons winkelwagentje in een heuse file voor de kassa terecht te komen.
Naast de dopluizenbestrijdingsmiddelen lag in ons wagentje trouwens ook een grote parasol (we waren er toch).
Maar goed: ook deze dag bestond verder uit het installeren van een enorme parasol in de tuin, onder deze parasol zitten met opnieuw een glas rosé, bakken in de zon, ’s avonds de dopluizen verrassen met een hele vieze douche waar ze hopelijk met zijn allen erg van doodgaan, bij de buurvrouw informeren naar de stand van haar taxus (om te constateren dat daarin ook dopluizen wonen) en een blogje tikken.
Kortom: normaal tik ik een blog als er voor mijn gevoel iets interessants te melden is. Ditmaal ging het over drie dagen heerlijke sleur. Maar wees gerust: ik verwacht komende maand een redelijk bizar verhaal te kunnen plaatsen. Want gelukkig bestaat mijn leven wel uit meer dan altijd sleur…