Gloeiendegoeiendegloeiende…. Het is juni en ik heb
griep!
Vorige week al moe en hangerig, vrijdagochtend ziek vanaf mijn werk naar huis en na het weekend met een hoofd dat vol zit met snot, wat uiteindelijk ook allerlei pogingen doet er op diverse plaatsen uit te ontsnappen.
Deze week heb ik dus nog niet gewerkt. Vrijdag voor het eerst weer hoop ik. Dankzij een antibioticakuur van de huisarts ben ik nl vanaf donderdagmiddag weer redelijk aanspreekbaar.
Okee, ik hoest nog en mijn oren zitten regelmatig potdicht, maar krijg weer energie.
Een week thuis heeft me overigens wel de mogelijkheid gegeven de laatste werkzaamheden van de aannemer aan mijn achtertuin te mogen aanschouwen.
Want voor wie het een beetje gevolgd heeft: ik heb nog altijd geen tuin. Een maand of drie is het reeds ontbonden overblijfsel van de vorige tuin afgegraven en sindsdien is er verder gegraven, piepschuim in de grond gestopt, een beschoeiing geplaatst, een afscheiding gemaakt tussen mijn beschoeiing en die van mijn beide buren (die beschoeiingen hebben op verschillende hoogte). En nu zijn ze hem aan het afwerken.
In plaats van een put van een tot twee meter diepte ligt er nu een zandvlakte tot net aan de oever. De officiële oplevering is morgen. Tenminste: dat is het plan. Want met deze aannemer weet je dat maar nooit.
Het hele proces dat ik hierboven beschreef heeft namelijk drie maanden geduurd. Soms gebeurde er namelijk een week niets… Reden: het materiaal was op (waarom zou je materiaal voor een damwand bij je hebben als je al een half jaar weet dat je er één moet maken. Dat zou alleen maar logisch zijn), de slootbodem was dieper dan gedacht (ziet er met zijn vier meter breedte inderdaad uit als een prutsingeltje, maar is inderdaag twee meter diep), bewoners lagen dwars (okee, okee, ik heb de aannemer als een ware Cor van der Laak ook even verboden over mijn erf te komen omdat de Gemeente Schiedam richting mij een afspraak niet nakwam) of er werd gewoon niet gewerkt zonder opgaaf van reden.
In de tussentijd was het een paar keer geweldig weer en zat ik binnen….
Is er goed gewerkt? Eh……..eh……….ach….tja…….laten we zeggen dat ik het zelf niet zou kunnen. Maar daarom werk ik dan ook met aandelen en niet met een graafmachine….
Nu het af is kunnen we wel constateren dat de beschoeiing niet recht is; de damwand van mijn buren niet haaks op de woning staat en dat je constant in de gaten moet houden of er niet ineens iets gedaan wordt wat helemaal niet afgesproken is.
Gisteren nog: ik heb nadrukkelijk aangegeven dat er geen tuinaarde in mijn tuin gestort moet worden. Dat was een tip van de hovenier: zand kun je ongestraft afvoeren, maar tuinaarde geldt weer als tuinafval ofzo, en dat raak je weer moeilijker en zeker niet zonder kosten kwijt.
En dus lag er gisteren, toen ik even mijn ziekbed verliet (klinkt dramatisch hè?), ineens een grote donkere berg klei in mijn achtertuin. Ernaast stond een grote graafmachine, met een meneer erin die de klei op het schuine stuk grond achter mijn beschoeiing aan het storten was.
Dus ik als de donder naar buiten, waarop de volgende dialoog ontstond:
Ik: “is dit tuinaarde”? (want dat ziet er volgens mij anders uit dan klei waaruit zoals in dit geval boomwortels steken).
Aannemer: “Ja”
Ik: “waarom gooit u dat in mijn tuin neer”?
Aannemer: “Dat moet”.
Ik: “Nee, want ik wil geen tuinaarde”
Aannemer: “Maar het moet”
Ik: “Nee, want er is vorige week aangegeven dat wie tuinaarde gestort wil hebben, een plattegrondje van zijn tuin op het raam moest plakken met daarop aangegeven de plek waar die aarde moet komen. Als je niets wilde, hoefde je niets op te hangen. En ik heb niets opgehangen”.
Aannemer: “Het moet, anders gaat het zand schuiven”
Ik: “Maar ik wil het niet, want volgende week komt een hovenier de tuin inrichten”
Aannemer: “Het moet, anders schuift het zand het water in”
Ik (nu niet meer vriendelijk): “Ik wil het niet! Volgende week komt er een hovenier en die zorgt ervoor dat alles in orde komt! Dus haal maar weer weg!
Aannemer: “Dan haal ik het weg”.
Maar goed……. Als het goed is wordt er morgen nog een klein aantal cosmetische aanpassingen aan de damwand van de buren verricht om in ieder geval optisch het idee te geven dat die recht is neergezet en dan kan vanaf maandag de hovenier komen.
Dat is trouwens weer een verhaal apart, maar daarover een volgende keer…..
Deo Volente heeft Van Sliedregt volgende week om deze tijd een tuin!!! (en zal het vervolgens de rest van de zomer wel regenen….)
Vorige week al moe en hangerig, vrijdagochtend ziek vanaf mijn werk naar huis en na het weekend met een hoofd dat vol zit met snot, wat uiteindelijk ook allerlei pogingen doet er op diverse plaatsen uit te ontsnappen.
Deze week heb ik dus nog niet gewerkt. Vrijdag voor het eerst weer hoop ik. Dankzij een antibioticakuur van de huisarts ben ik nl vanaf donderdagmiddag weer redelijk aanspreekbaar.
Okee, ik hoest nog en mijn oren zitten regelmatig potdicht, maar krijg weer energie.
Een week thuis heeft me overigens wel de mogelijkheid gegeven de laatste werkzaamheden van de aannemer aan mijn achtertuin te mogen aanschouwen.
Want voor wie het een beetje gevolgd heeft: ik heb nog altijd geen tuin. Een maand of drie is het reeds ontbonden overblijfsel van de vorige tuin afgegraven en sindsdien is er verder gegraven, piepschuim in de grond gestopt, een beschoeiing geplaatst, een afscheiding gemaakt tussen mijn beschoeiing en die van mijn beide buren (die beschoeiingen hebben op verschillende hoogte). En nu zijn ze hem aan het afwerken.
In plaats van een put van een tot twee meter diepte ligt er nu een zandvlakte tot net aan de oever. De officiële oplevering is morgen. Tenminste: dat is het plan. Want met deze aannemer weet je dat maar nooit.
Het hele proces dat ik hierboven beschreef heeft namelijk drie maanden geduurd. Soms gebeurde er namelijk een week niets… Reden: het materiaal was op (waarom zou je materiaal voor een damwand bij je hebben als je al een half jaar weet dat je er één moet maken. Dat zou alleen maar logisch zijn), de slootbodem was dieper dan gedacht (ziet er met zijn vier meter breedte inderdaad uit als een prutsingeltje, maar is inderdaag twee meter diep), bewoners lagen dwars (okee, okee, ik heb de aannemer als een ware Cor van der Laak ook even verboden over mijn erf te komen omdat de Gemeente Schiedam richting mij een afspraak niet nakwam) of er werd gewoon niet gewerkt zonder opgaaf van reden.
In de tussentijd was het een paar keer geweldig weer en zat ik binnen….
Is er goed gewerkt? Eh……..eh……….ach….tja…….laten we zeggen dat ik het zelf niet zou kunnen. Maar daarom werk ik dan ook met aandelen en niet met een graafmachine….
Nu het af is kunnen we wel constateren dat de beschoeiing niet recht is; de damwand van mijn buren niet haaks op de woning staat en dat je constant in de gaten moet houden of er niet ineens iets gedaan wordt wat helemaal niet afgesproken is.
Gisteren nog: ik heb nadrukkelijk aangegeven dat er geen tuinaarde in mijn tuin gestort moet worden. Dat was een tip van de hovenier: zand kun je ongestraft afvoeren, maar tuinaarde geldt weer als tuinafval ofzo, en dat raak je weer moeilijker en zeker niet zonder kosten kwijt.
En dus lag er gisteren, toen ik even mijn ziekbed verliet (klinkt dramatisch hè?), ineens een grote donkere berg klei in mijn achtertuin. Ernaast stond een grote graafmachine, met een meneer erin die de klei op het schuine stuk grond achter mijn beschoeiing aan het storten was.
Dus ik als de donder naar buiten, waarop de volgende dialoog ontstond:
Ik: “is dit tuinaarde”? (want dat ziet er volgens mij anders uit dan klei waaruit zoals in dit geval boomwortels steken).
Aannemer: “Ja”
Ik: “waarom gooit u dat in mijn tuin neer”?
Aannemer: “Dat moet”.
Ik: “Nee, want ik wil geen tuinaarde”
Aannemer: “Maar het moet”
Ik: “Nee, want er is vorige week aangegeven dat wie tuinaarde gestort wil hebben, een plattegrondje van zijn tuin op het raam moest plakken met daarop aangegeven de plek waar die aarde moet komen. Als je niets wilde, hoefde je niets op te hangen. En ik heb niets opgehangen”.
Aannemer: “Het moet, anders gaat het zand schuiven”
Ik: “Maar ik wil het niet, want volgende week komt een hovenier de tuin inrichten”
Aannemer: “Het moet, anders schuift het zand het water in”
Ik (nu niet meer vriendelijk): “Ik wil het niet! Volgende week komt er een hovenier en die zorgt ervoor dat alles in orde komt! Dus haal maar weer weg!
Aannemer: “Dan haal ik het weg”.
Maar goed……. Als het goed is wordt er morgen nog een klein aantal cosmetische aanpassingen aan de damwand van de buren verricht om in ieder geval optisch het idee te geven dat die recht is neergezet en dan kan vanaf maandag de hovenier komen.
Dat is trouwens weer een verhaal apart, maar daarover een volgende keer…..
Deo Volente heeft Van Sliedregt volgende week om deze tijd een tuin!!! (en zal het vervolgens de rest van de zomer wel regenen….)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten