Ditmaal geen
standaard blog. Vanavond heb ik, in verband met de voorgenomen bezuiniging op
de subsidie voor Blijdorp een mail gestuurd aan de raadsleden van D66, PvdA,
CDA en VVD in Rotterdam.
Of het effect heeft? Geen idee. Maar ik heb in ieder geval mijn steentje bijgedragen.
Hierbij de tekst van mijn mail:
Beste leden van de Rotterdamse Gemeenteraad,
Ik richt mij tot u op persoonlijke titel. Mijn naam is John van Sliedregt en ik ben inmiddels ruim 25 jaar als vrijwilliger (rondleider) werkzaam voor Diergaarde Blijdorp.
Zoals inmiddels heel veel andere burgers maak ik me sinds enkele weken boos, maar vooral bezorgd over de maatregelen die het college van B&W van plan is te nemen met betrekking tot de subsidie voor Diergaarde Blijdorp. Het is mijn bedoeling me in dit schrijven te beperken tot de inhoud van de zaak. Emotie is begrijpelijk, maar de inhoud is denk ik relevant en schokkend genoeg. Ik wil u de volgende punten ter overdenking voorleggen:
1.
De financiële verantwoordelijkheid van Rotterdam voor Blijdorp
Toen ik in 1985 als vrijwilliger actief werd voor de Diergaarde was dit een zieltogende dierentuin in verval. De verblijven en gebouwen, die gebouwd waren net voor de Tweede Wereldoorlog waren in verouderde en slechte staat. Het aantal bezoekers lag jaarlijks ruim onder het miljoen. Niet voldoende om een gezonde toekomst te hebben.
In samenwerking met de Gemeente Rotterdam is een plan tot vernieuwing opgesteld. Dit zou ertoe moeten leiden dat Blijdorp een dierentuin zou worden die modern en leidend de 21e eeuw binnen zou gaan. Dit zou vervolgens moeten leiden tot fors hogere bezoekersaantallen, wat op den duur de Diergaarde (vrijwel) onafhankelijk zou moeten maken van subsidies van de Gemeente.
Hiertoe waren forse investeringen nodig in de verbouwing en uitbreiding van de Diergaarde. Taman Indah werd gebouwd. Een voor die tijd (begin jaren 90) ultramodern gebouw.
Aan het eind van de jaren 90 werd het Oceanium gerealiseerd. Een gebouw waarin verteld wordt over het leven in en om enkele van de grote oceanen op aarde. Maar ook een gebouw waarbinnen gewerkt wordt (net als op andere plekken in de Diergaarde) aan natuurbehoud. Maar daarover later meer.
Het realiseren van dergelijke projecten kon niet zonder forse financiële investeringen. Er zijn miljoenenleningen afgesloten. Met, naar ik begrijp, de Gemeente Rotterdam als garantsteller.
Om de rente en vooral aflossing van deze leningen te kunnen dragen is de Diergaarde zeer afhankelijk van de subsidie van de Gemeente Rotterdam. Met de Gemeente is een tijdpad opgesteld waarbinnen de subsidie geleidelijk aan verminderd wordt.
Het plan heeft gewerkt: Blijdorp is uitgegroeid tot een moderne, vooruitstrevende dierentuin, die wereldwijd in hoog aanzien staat. Het bezoekersaantal is explosief gestegen. Anderhalf miljoen bezoekers per jaar is inmiddels gebruikelijk.
Door nu in enkele jaren tijd de subsidie te verminderen met ruim 80% schendt de Gemeente naar mijn mening de gemaakte afspraken. Doodleuk trekt men zich grotendeels terug uit een gemaakte zakelijke afspraak. Hierbij wordt de partner in deze overeenkomst opgezadeld met de financiële gevolgen hiervan. De Gemeente komt hierbij niet met concrete financiële oplossingen. De Diergaarde mag deze zelf verzinnen, waarbij de Gemeente wel wil meedenken.
Zoals gezegd staat de Gemeente Rotterdam garant voor terugbetaling van de leningen van de Diergaarde. Uiteindelijk kunnen de financiële lasten dus toch terechtkomen op het bord van de Gemeente. Maar dan wel nadat er eerst onherstelbare schade is aangericht.
2.
Diergaarde Blijdorp heeft een belangrijke maatschappelijke functie:
In een tijd waarin kinderen denken dat een koe paars/wit is, omdat ze het dier enkel kennen van de Milkareclame op televisie is het belangrijk een instituut te hebben dat zorgt voor natuureducatie.
Door de afdeling Educatie van de Diergaarde worden jaarlijks grote aantallen schoolkinderen ontvangen voor lessen in Blijdorp. Dit is van onschatbare waarde voor de natuuropvoeding van onze kinderen.
Door de vrijwilligers van de Diergaarde worden themakisten gemaakt. Deze kisten kunnen door basisschoolleerlingen geleend (dus zonder financiële tegenprestatie) worden om hen te helpen bij hun spreekbeurt. Deze kisten bevatten informatie over het dier dat het onderwerp is van de spreekbeurt, maar ook tastbare onderwerpen, zoals een opgezette leeuwenwelp, stukjes huid van dieren etc.
Wanneer de kinderen hun kisten komen terugbrengen wordt steevast gemeld dat zij een bovengemiddeld goed cijfer voor hun spreekbeurt gekregen hebben.
Dit zijn maar twee voorbeelden van activiteiten die niet passen bij een attractiepark op puur commerciële basis, maar die aangeven wat Blijdorp concreet kan toevoegen aan de lokale samenleving.
3.
De wetenschappelijke functie van Diergaarde Blijdorp
Wat mij verbaast in de hele discussie is dat Diergaarde Blijdorp alleen als attractie beschreven wordt.
Natuurlijk is de dierentuin de grootste publiekstrekker van de regio en een van de grootste van het land. Maar daarnaast is het werk dat de Diergaarde verricht op het gebied van onderzoek en natuurbehoud van onschatbare waarde.
Over de gehele wereld worden koraalriffen in hun voortbestaan bedreigd. Weet u dat Blijdorp er in het Oceanium in slaagt te kweken met koraal? Weet u dat er door Blijdorp gekweekt koraal bij Curacao in zee wordt teruggeplaatst om de daar beschadigde riffen te helpen herstellen?
Verder speelt de Diergaarde een zeer belangrijke rol bij het in stand houden van talrijke in hun voortbestaan bedreigde diersoorten, door actief deel te nemen aan internationale fokprogramma’s.
Ook worden, waar mogelijk, dieren teruggeplaatst in de natuur.
Blijdorp beschikt over een vooraanstaand laboratorium, dat heeft bijgedragen aan het onderscheiden van tot dan toe onbekende ondersoorten van dieren.
Ook heeft het bijgedragen aan het kunnen fokken met Aziatische Olifanten. Toen in de jaren 80 Bernhardine werd geboren ( de eerste olifant ter wereld, die in gevangschap geboren is uit ouders die ook in gevangenschap geboren werden), wisten we nog vrijwel niets over de vruchtbaarheidscyclus van deze olifanten. Door onderzoek van onder andere dit laboratorium kan tegenwoordig tot op de dag bepaald worden wanneer een succesvolle bevruchting kan plaatsvinden. De reeks olifanten die vanaf de jaren 90 in Blijdorp verwekt zijn (ook bij olifanten van andere dierentuinen) is daar mede het gevolg van.
Blijdorp doet verder uitgebreid onderzoek naar het verbeteren van de voeding en leefomstandigheden van de dieren die men houdt. Dit zorgt ervoor dat dieren zich prettiger voelen en zich sneller kunnen voortplanten.
Dit soort zaken zullen verdwijnen wanneer Blijdorp deze zich vanuit financieel oogpunt niet meer kan permitteren . Met onherstelbare schade aan de natuur en diersoorten op diverse plekken in de wereld tot gevolg.
4.
Internationaal aanzien
Vanwege de bij punt 3 genoemde zaken is Blijdorp een Diergaarde die tot ver buiten onze landsgrenzen, zeg maar rustig wereldwijd, enorm aanzien geniet.
En omdat onze Diergaarde buiten Nederland niet bekend staat als Blijdorp, maar als “Rotterdam Zoo” kunt u zich hopelijk voorstellen dat de afbraak van de deskundigheid van onze Diergaarde vanuit alle hoeken in de dierentuinwereld ook zal uitstralen op Rotterdam.
Om dit verhaal leesbaar te houden laat ik het niet te lang worden.
Zoals ik aan het begin meldde is het mijn bedoeling u te laten nadenken over de gevolgen van de door het college voorgestelde bezuinigingen. Er zullen (binnen en buiten Blijdorp) weinig mensen zijn die niet snappen dat er door de Gemeente Rotterdam bezuinigd moet worden. Dat is nu eenmaal de bittere werkelijkheid van 2010. Maar een afname van ruim 80% is geen bezuiniging meer te noemen.
We hebben in Nederland sinds een week een Minister-President die wil snoeien om te groeien.
Wat de Gemeente Rotterdam van plan is kan ik geen snoeien meer noemen. Het is hakken!
Wat in 150, maar met name in de laatste 20 jaar mede dankzij de Gemeente Rotterdam is bereikt loopt grote kans in enkele jaren tijd door de keuzes die u maakt te worden afgebroken.
Ik wens u veel wijsheid bij het maken van uw keuze.
Met vriendelijke groeten,
John van Sliedregt
Of het effect heeft? Geen idee. Maar ik heb in ieder geval mijn steentje bijgedragen.
Hierbij de tekst van mijn mail:
Beste leden van de Rotterdamse Gemeenteraad,
Ik richt mij tot u op persoonlijke titel. Mijn naam is John van Sliedregt en ik ben inmiddels ruim 25 jaar als vrijwilliger (rondleider) werkzaam voor Diergaarde Blijdorp.
Zoals inmiddels heel veel andere burgers maak ik me sinds enkele weken boos, maar vooral bezorgd over de maatregelen die het college van B&W van plan is te nemen met betrekking tot de subsidie voor Diergaarde Blijdorp. Het is mijn bedoeling me in dit schrijven te beperken tot de inhoud van de zaak. Emotie is begrijpelijk, maar de inhoud is denk ik relevant en schokkend genoeg. Ik wil u de volgende punten ter overdenking voorleggen:
1.
De financiële verantwoordelijkheid van Rotterdam voor Blijdorp
Toen ik in 1985 als vrijwilliger actief werd voor de Diergaarde was dit een zieltogende dierentuin in verval. De verblijven en gebouwen, die gebouwd waren net voor de Tweede Wereldoorlog waren in verouderde en slechte staat. Het aantal bezoekers lag jaarlijks ruim onder het miljoen. Niet voldoende om een gezonde toekomst te hebben.
In samenwerking met de Gemeente Rotterdam is een plan tot vernieuwing opgesteld. Dit zou ertoe moeten leiden dat Blijdorp een dierentuin zou worden die modern en leidend de 21e eeuw binnen zou gaan. Dit zou vervolgens moeten leiden tot fors hogere bezoekersaantallen, wat op den duur de Diergaarde (vrijwel) onafhankelijk zou moeten maken van subsidies van de Gemeente.
Hiertoe waren forse investeringen nodig in de verbouwing en uitbreiding van de Diergaarde. Taman Indah werd gebouwd. Een voor die tijd (begin jaren 90) ultramodern gebouw.
Aan het eind van de jaren 90 werd het Oceanium gerealiseerd. Een gebouw waarin verteld wordt over het leven in en om enkele van de grote oceanen op aarde. Maar ook een gebouw waarbinnen gewerkt wordt (net als op andere plekken in de Diergaarde) aan natuurbehoud. Maar daarover later meer.
Het realiseren van dergelijke projecten kon niet zonder forse financiële investeringen. Er zijn miljoenenleningen afgesloten. Met, naar ik begrijp, de Gemeente Rotterdam als garantsteller.
Om de rente en vooral aflossing van deze leningen te kunnen dragen is de Diergaarde zeer afhankelijk van de subsidie van de Gemeente Rotterdam. Met de Gemeente is een tijdpad opgesteld waarbinnen de subsidie geleidelijk aan verminderd wordt.
Het plan heeft gewerkt: Blijdorp is uitgegroeid tot een moderne, vooruitstrevende dierentuin, die wereldwijd in hoog aanzien staat. Het bezoekersaantal is explosief gestegen. Anderhalf miljoen bezoekers per jaar is inmiddels gebruikelijk.
Door nu in enkele jaren tijd de subsidie te verminderen met ruim 80% schendt de Gemeente naar mijn mening de gemaakte afspraken. Doodleuk trekt men zich grotendeels terug uit een gemaakte zakelijke afspraak. Hierbij wordt de partner in deze overeenkomst opgezadeld met de financiële gevolgen hiervan. De Gemeente komt hierbij niet met concrete financiële oplossingen. De Diergaarde mag deze zelf verzinnen, waarbij de Gemeente wel wil meedenken.
Zoals gezegd staat de Gemeente Rotterdam garant voor terugbetaling van de leningen van de Diergaarde. Uiteindelijk kunnen de financiële lasten dus toch terechtkomen op het bord van de Gemeente. Maar dan wel nadat er eerst onherstelbare schade is aangericht.
2.
Diergaarde Blijdorp heeft een belangrijke maatschappelijke functie:
In een tijd waarin kinderen denken dat een koe paars/wit is, omdat ze het dier enkel kennen van de Milkareclame op televisie is het belangrijk een instituut te hebben dat zorgt voor natuureducatie.
Door de afdeling Educatie van de Diergaarde worden jaarlijks grote aantallen schoolkinderen ontvangen voor lessen in Blijdorp. Dit is van onschatbare waarde voor de natuuropvoeding van onze kinderen.
Door de vrijwilligers van de Diergaarde worden themakisten gemaakt. Deze kisten kunnen door basisschoolleerlingen geleend (dus zonder financiële tegenprestatie) worden om hen te helpen bij hun spreekbeurt. Deze kisten bevatten informatie over het dier dat het onderwerp is van de spreekbeurt, maar ook tastbare onderwerpen, zoals een opgezette leeuwenwelp, stukjes huid van dieren etc.
Wanneer de kinderen hun kisten komen terugbrengen wordt steevast gemeld dat zij een bovengemiddeld goed cijfer voor hun spreekbeurt gekregen hebben.
Dit zijn maar twee voorbeelden van activiteiten die niet passen bij een attractiepark op puur commerciële basis, maar die aangeven wat Blijdorp concreet kan toevoegen aan de lokale samenleving.
3.
De wetenschappelijke functie van Diergaarde Blijdorp
Wat mij verbaast in de hele discussie is dat Diergaarde Blijdorp alleen als attractie beschreven wordt.
Natuurlijk is de dierentuin de grootste publiekstrekker van de regio en een van de grootste van het land. Maar daarnaast is het werk dat de Diergaarde verricht op het gebied van onderzoek en natuurbehoud van onschatbare waarde.
Over de gehele wereld worden koraalriffen in hun voortbestaan bedreigd. Weet u dat Blijdorp er in het Oceanium in slaagt te kweken met koraal? Weet u dat er door Blijdorp gekweekt koraal bij Curacao in zee wordt teruggeplaatst om de daar beschadigde riffen te helpen herstellen?
Verder speelt de Diergaarde een zeer belangrijke rol bij het in stand houden van talrijke in hun voortbestaan bedreigde diersoorten, door actief deel te nemen aan internationale fokprogramma’s.
Ook worden, waar mogelijk, dieren teruggeplaatst in de natuur.
Blijdorp beschikt over een vooraanstaand laboratorium, dat heeft bijgedragen aan het onderscheiden van tot dan toe onbekende ondersoorten van dieren.
Ook heeft het bijgedragen aan het kunnen fokken met Aziatische Olifanten. Toen in de jaren 80 Bernhardine werd geboren ( de eerste olifant ter wereld, die in gevangschap geboren is uit ouders die ook in gevangenschap geboren werden), wisten we nog vrijwel niets over de vruchtbaarheidscyclus van deze olifanten. Door onderzoek van onder andere dit laboratorium kan tegenwoordig tot op de dag bepaald worden wanneer een succesvolle bevruchting kan plaatsvinden. De reeks olifanten die vanaf de jaren 90 in Blijdorp verwekt zijn (ook bij olifanten van andere dierentuinen) is daar mede het gevolg van.
Blijdorp doet verder uitgebreid onderzoek naar het verbeteren van de voeding en leefomstandigheden van de dieren die men houdt. Dit zorgt ervoor dat dieren zich prettiger voelen en zich sneller kunnen voortplanten.
Dit soort zaken zullen verdwijnen wanneer Blijdorp deze zich vanuit financieel oogpunt niet meer kan permitteren . Met onherstelbare schade aan de natuur en diersoorten op diverse plekken in de wereld tot gevolg.
4.
Internationaal aanzien
Vanwege de bij punt 3 genoemde zaken is Blijdorp een Diergaarde die tot ver buiten onze landsgrenzen, zeg maar rustig wereldwijd, enorm aanzien geniet.
En omdat onze Diergaarde buiten Nederland niet bekend staat als Blijdorp, maar als “Rotterdam Zoo” kunt u zich hopelijk voorstellen dat de afbraak van de deskundigheid van onze Diergaarde vanuit alle hoeken in de dierentuinwereld ook zal uitstralen op Rotterdam.
Om dit verhaal leesbaar te houden laat ik het niet te lang worden.
Zoals ik aan het begin meldde is het mijn bedoeling u te laten nadenken over de gevolgen van de door het college voorgestelde bezuinigingen. Er zullen (binnen en buiten Blijdorp) weinig mensen zijn die niet snappen dat er door de Gemeente Rotterdam bezuinigd moet worden. Dat is nu eenmaal de bittere werkelijkheid van 2010. Maar een afname van ruim 80% is geen bezuiniging meer te noemen.
We hebben in Nederland sinds een week een Minister-President die wil snoeien om te groeien.
Wat de Gemeente Rotterdam van plan is kan ik geen snoeien meer noemen. Het is hakken!
Wat in 150, maar met name in de laatste 20 jaar mede dankzij de Gemeente Rotterdam is bereikt loopt grote kans in enkele jaren tijd door de keuzes die u maakt te worden afgebroken.
Ik wens u veel wijsheid bij het maken van uw keuze.
Met vriendelijke groeten,
John van Sliedregt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten