Schiedam stoomt op in vaart der volkeren. Zo wordt op dit
moment de stad voorzien van een glasvezelkabelnetwerk. Door de hele stad worden
straten opengegraven, kabels getrokken en putjes gedicht.
Wie een aansluiting in huis wil hebben hoeft dat alleen maar aan te geven. Er wordt dan een afspraak gemaakt en vervolgens komt een monteur langs om de zaak in orde te maken.
Nu ben ik voorlopig niet van plan de glasvezelkabel te gaan gebruiken, maar de aansluiting ervoor alvast regelen leek me wel handig.
Dus meldde ik mij aan. Via een hiervoor speciaal bedoelde website werd vervolgens een afspraak gemaakt. Op maandag 1 december 2014 zou de monteur komen. Tussen 15:00 en 17:00 uur.
Op de betreffende dag ging om 17:00 uur de bel. Daar stond de monteur! Met een teleurstellende mededeling. Zijn vorige klus was uitgelopen. Hij kon nu de kabel wel aansluiten. Maar omdat “het kantoor” al dicht was kon hij de verbinding niet testen. Dus of er een nieuwe afspraak gemaakt kon worden.
Hiervoor had ik begrip en ik gaf aan dat men precies een week later zou kunnen komen. Maandag is mijn vrije dag, dus die heeft mijn voorkeur.
Aan de deur spraken we dus af dat de monteur en zijn collega terug zouden komen op 8 december, tussen 8:00 en 10:00 uur.
Op 8 december zat ik om 8:00 uur klaar. Om 8:30 nog steeds. Om 9:00 uur ook nog. Om 9:30 ook. En ook om 10:00 uur keek ik nog verwachtingsvol naar buiten. Maar geen monteur in zicht….
Om bij half elf plaatste ik nijdig de volgende mededeling op mijn twitteraccount: “Kent u die grap van die monteurs die tussen 8:00 en 10:00 glasvezelkabel zouden komen aansluiten?”
Het kabelbedrijf reageerde hier op met de mededeling dat men ging uitzoeken wat hier aan de hand was. De verklaring vond ik echter zelf al snel, door op de afsprakenwebsite te kijken. Daar zag ik mijn afspraak ingepland staan op donderdag 11 december, tussen 8:00 – 10:00 uur.
Ik belde de servicedesk om aan te geven dat men een fout gemaakt had met plannen. Excuses volgden en we maakten een nieuwe afspraak. Nu zou het allemaal gaan gebeuren op de eerstvolgende maandag: 15 december.
De volgende dag (9/12) werd ik op mijn werk gebeld door Pim. “Papa, er stonden hier net monteurs voor de deur die glasvezel kwamen afsluiten. Ik heb gezegd dat ik nergens van weet en nu zijn ze weer weg”.
Ik gaf hem groot gelijk, telde tot tien, reageerde mij af met een nieuwe tweet en ging verder met mijn werk.
En toen werd het maandag 15 december. En inderdaad: daar kwamen de monteurs. En een klein uur later was mijn meterkast voorzien van een glasvezelkabelaansluiting.
Dat was dus 9 dagen geleden.
Eind goed, al goed?
Nou…… vanmiddag ontving ik een e-mail van het kabelbedrijf. Vrolijk meldde men mij dat ik mij heb aangemeld voor glasvezelkabel. En dat men langskomt om deze aan te sluiten op… donderdag 11 december, tussen 8:00 en 10:00 uur!
Kennelijk is de verbinding op een glasvezelkabel zo snel, dat het bedrijf dat het aanlegt ermee terug in de tijd kan reizen.
Ik zuchtte, telde tot tien en ging een blog tikken…
Wie een aansluiting in huis wil hebben hoeft dat alleen maar aan te geven. Er wordt dan een afspraak gemaakt en vervolgens komt een monteur langs om de zaak in orde te maken.
Nu ben ik voorlopig niet van plan de glasvezelkabel te gaan gebruiken, maar de aansluiting ervoor alvast regelen leek me wel handig.
Dus meldde ik mij aan. Via een hiervoor speciaal bedoelde website werd vervolgens een afspraak gemaakt. Op maandag 1 december 2014 zou de monteur komen. Tussen 15:00 en 17:00 uur.
Op de betreffende dag ging om 17:00 uur de bel. Daar stond de monteur! Met een teleurstellende mededeling. Zijn vorige klus was uitgelopen. Hij kon nu de kabel wel aansluiten. Maar omdat “het kantoor” al dicht was kon hij de verbinding niet testen. Dus of er een nieuwe afspraak gemaakt kon worden.
Hiervoor had ik begrip en ik gaf aan dat men precies een week later zou kunnen komen. Maandag is mijn vrije dag, dus die heeft mijn voorkeur.
Aan de deur spraken we dus af dat de monteur en zijn collega terug zouden komen op 8 december, tussen 8:00 en 10:00 uur.
Op 8 december zat ik om 8:00 uur klaar. Om 8:30 nog steeds. Om 9:00 uur ook nog. Om 9:30 ook. En ook om 10:00 uur keek ik nog verwachtingsvol naar buiten. Maar geen monteur in zicht….
Om bij half elf plaatste ik nijdig de volgende mededeling op mijn twitteraccount: “Kent u die grap van die monteurs die tussen 8:00 en 10:00 glasvezelkabel zouden komen aansluiten?”
Het kabelbedrijf reageerde hier op met de mededeling dat men ging uitzoeken wat hier aan de hand was. De verklaring vond ik echter zelf al snel, door op de afsprakenwebsite te kijken. Daar zag ik mijn afspraak ingepland staan op donderdag 11 december, tussen 8:00 – 10:00 uur.
Ik belde de servicedesk om aan te geven dat men een fout gemaakt had met plannen. Excuses volgden en we maakten een nieuwe afspraak. Nu zou het allemaal gaan gebeuren op de eerstvolgende maandag: 15 december.
De volgende dag (9/12) werd ik op mijn werk gebeld door Pim. “Papa, er stonden hier net monteurs voor de deur die glasvezel kwamen afsluiten. Ik heb gezegd dat ik nergens van weet en nu zijn ze weer weg”.
Ik gaf hem groot gelijk, telde tot tien, reageerde mij af met een nieuwe tweet en ging verder met mijn werk.
En toen werd het maandag 15 december. En inderdaad: daar kwamen de monteurs. En een klein uur later was mijn meterkast voorzien van een glasvezelkabelaansluiting.
Dat was dus 9 dagen geleden.
Eind goed, al goed?
Nou…… vanmiddag ontving ik een e-mail van het kabelbedrijf. Vrolijk meldde men mij dat ik mij heb aangemeld voor glasvezelkabel. En dat men langskomt om deze aan te sluiten op… donderdag 11 december, tussen 8:00 en 10:00 uur!
Kennelijk is de verbinding op een glasvezelkabel zo snel, dat het bedrijf dat het aanlegt ermee terug in de tijd kan reizen.
Ik zuchtte, telde tot tien en ging een blog tikken…
